Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των σύγχρονων και των παλαιότερων κατοικιών, αλλά και γενικότερα των σπιτιών εντός του αστικού περιβάλλοντος είναι η υγρασία.
Η θερμομόνωση των τοίχων και ιδιαίτερα η εξωτερική θερμομόνωση αποτελεί τις περισσότερες φορές την οριστική και καθολική λύση στο ζήτημα της υγρασίας, το οποίο εκτός των άλλων είναι υπεύθυνο και για προβλήματα υγείας.
Το πρόγραμμα «Εξοικονόμηση Κατ’ Οίκον» δίνει τη δυνατότητα στους δικαιούχους του να προχωρήσουν μεταξύ άλλων και σε τοποθέτηση θερμομόνωσης στο κέλυφος του κτηρίου.
Όταν υπάρχει πάρα πολύ υγρασία σε ένα σπίτι, υγρός αέρας παγιδεύεται σε γωνίες, υπόγεια και άλλους κλειστούς χώρους.
Συμπύκνωση υγρασίας μπορεί επίσης να παρατηρηθεί στα παράθυρα, προκαλώντας το νερό να στάζει κάτω από το παράθυρο και τα ξύλινα κουφώματα, με αποτέλεσμα να σαπίσουν, ενώ ο τοίχος που έχει ποτιστεί με νερό «σκάζει» και η μπογιά του ξεφλουδίζεται.
Η υπερβολική υγρασία παρέχει τις καλύτερες συνθήκες για την αναπαραγωγή σπορίων μούχλας, βακτηριδίων και ακάρεων σκόνης.
Τα ακάρεα σκόνης που ζουν στα κρεβάτια αναπαράγονται πιο γρήγορα όταν η σχετική υγρασία είναι πάνω από 60% (η μέση σχετική υγρασία στην Ελλάδα είναι 65%-70%).
Τα σπόρια μούχλας είναι σπόροι που απελευθερώνονται στον αέρα για να δημιουργήσουν ακόμη περισσότερη μούχλα και εισπνέοντάς τα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή αλλεργική αντίδραση στο αναπνευστικό σας σύστημα.
Η μούχλα μεγαλώνει όταν ένα υλικό έχει υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία (κάτι που είναι βρεγμένο ή υγρό). Η ταχύτητα δε που αναπτύσσεται η μούχλα προσδιορίζεται και καθορίζεται από τη σχετική υγρασία του αέρα.
Όσο υψηλότερη είναι η σχετική υγρασία τόσο πιο γρήγορα η μούχλα αυξάνει και εξαπλώνεται σε μεγαλύτερο βαθμό.
Η μούχλα αρέσκεται στους κρύους τοίχους με μικρή ροή του αέρα και γενικά σε χώρους με υψηλή υγρασία (τοίχους με προβλήματα υγρασίας, μπάνια κλπ), ελλιπή αερισμό και απουσία θερμομόνωσης.
Το πιο συχνό φαινόμενο εμφάνισης μούχλας στον τοίχο είναι η μούχλα στο ταβάνι, αλλά και σε πλαϊνούς κατακόρυφους τοίχους.
Η αιτία που προκαλεί τη δημιουργία αυτής της μούχλας είναι το φαινόμενο της υγροποίησης, δηλαδή με απλά λόγια η μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στην εξωτερική πλευρά του τοίχου (που επηρεάζεται άμεσα από το εξωτερικό περιβάλλον) και την εσωτερική πλευρά του τοίχου.
Εάν υπάρχει θερμομόνωση, η εσωτερική πλευρά του τοίχου έχει μια θερμοκρασία πιο κοντά στην επιθυμητή για εμάς (πιο δροσερή το καλοκαίρι και πιο ζεστή το χειμώνα) και έτσι δεν παρατηρείται σε αυτή μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας όταν για παράδειγμα ανοίξουμε το καλοριφέρ για να ανεβάσουμε τη θερμοκρασία στο εσωτερικό του σπιτιού. Αντίθετα σε αμόνωτες κατασκευές, όταν το χειμώνα ανάβουμε μια θερμαντική πηγή ο κρύος τοίχος αρχίζει να ζεσταίνεται σταδιακά και από μια ορισμένη θερμοκρασία και πάνω οι υδρατμοί της ατμόσφαιρας αρχίζουν να συμπυκνώνονται σε σταγόνες.
Αυτές οι σταγόνες δημιουργούν την υγρασία στον τοίχο και αυτή η υγρασία με τον καιρό δημιουργεί την μούχλα.
Η λύση είναι μια και λέγεται εξωτερική θερμομόνωση, που επιτυγχάνει ισορροπημένη θερμοκρασία ανάμεσα στο εξωτερικό και το εσωτερικό του σπιτιού και ιδιαίτερα στα δομικά στοιχεία του.
Πηγή: greenagenda.gr
